วันเสาร์ที่ 19 กันยายน พ.ศ. 2558

[รีวิวอัลบั้ม] DS2 (a.k.a Dirty Sprite 2) - Future [น18+]

โคดีอีนยี่ห้อ Future พร้อมเสิร์ฟ




Future แร็พเปอร์เจ้าพ่อเพลงแร็พสไตล์ Trap Rap (แร็พติดอ่าง) กลับมาอีกครั้งในสตูดิโออัลบั้มชุดที่ 2 ที่มีชื่อว่า DS2 (a.k.a. Dirty Sprite 2) หลายๆคนอาจจะรู้จัก Future จากการเป็นอดีตสามีของนักร้องสาวอาร์แอนด์บี Ciara แต่แร็พเปอร์รายนี้ก็ออกเดินสายแจมกับศิลปินรายอื่นไปทั่ว ไม่ว่าจะเป็น A$AP Rocky , DJ Khaled , Drake , Meek Mill , The Game , Travis $cott และคนอื่นๆอีกมากมาย สไตล์การแร็พของพี่แกเป็นเอกลักษณ์ในเรื่องการแร็พจริงๆ โดดเด่นในเรื่องการแร็พไม่รู้เรื่องเนี่ยแหละ 5555 ขืนจะฟังไม่รู้เรื่อง แต่เฮียแกก็แร็พได้ดิบๆเถื่อนๆดี ตั้งแต่เลิกรากับภรรยาเก่า Ciara เนื้อหาเพลงในอัลบั้มชุดนี้ดูจะแรงแบบไม่แคร์สื่อเลยทีเดียว ยังคงฟันสาว ดูด weed ดื่มโคดีอีน นั่งนับเงินไปเรื่อยๆอยู่ร่ำไป สงสัยเพลง I Won กับ Honest จากอัลบั้มชุดที่แล้วดูเหมือนว่าจะไม่ศักดิ์สิทธิ์อีกต่อไป 

สำหรับ DS2 ชุดนี้มีคอนเซปต์ตรงตัว กูชอบดื่มโคดีอีนกูก็เลยเอามาตั้งเป็นชื่ออัลบั้ม แค่นั้นจริงๆ แถมชุดนี้เป็นภาคต่อถัดจากมิกซ์เทปชื่อเดียวกันอีกด้วย หลายๆคนคงงว่าไอ้เจ้าโคดีอีนมันคือห่าอะไร มันเป็นสไปร์ทผสมกับยาแก้ไอสีม่วง มันเป็นเครื่องดื่มยอดฮิตของแร็พเปอร์ทั้งหลาย ข้าพเจ้าก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันดียังไง รสชาติยังไง ที่แน่ๆ คล้ายๆยาเสพติดเลยล่ะครับ อยู่ในรูปแบบน้ำ ผลข้างเคียงร้ายแรง เกิดอาการชักหมดสติ ถ้าโชคร้ายถึงขั้นเสียชีวิตได้ ถ้าจำกันได้ เคยมีคนที่ดื่มโคดีอีนแล้วเกิดผลข้างเคียงมาแล้ว อาทิเช่น Lil Wayne ที่มีข่าวเป็นลมหมดสติ เกือบไม่ฟื้นเลยทีเดียว ไม่แปลกใจที่น้ำอัดลมขาว สามารถเจาะตลาดชาวฮิพฮอพได้สำเร็จ


มาพูดถึงงานชุดนี้ดีกว่า DS2 มีอะไรน่าสนใจบ้าง ที่มาของหน้าปกอัลบั้มชุดนี้ เป็นลักษณะหมึกหลากสี ม่วงฟ้าแดงรวมกัน บ่งบอกส่วนผสมของ Dirty Sprite รู้หรือไม่ว่าพี่อนาคตของเราขอซื้อต่อจากเว็บ shutterstock เว็บขายภาพออนไลน์ ซึ่งราคาอยู่ในช่วง 0.33 ถึง 80 ดอลล่าร์ ตามขนาดของภาพ เจ้าของภาพนี้เป็นศิลปินสาวชาวโซเวียตที่ชื่อว่า Sanja Tošić ซึ่งเธอได้รวบรวมภาพนี้ไว้ในคอลเลกชั่น Silk Collection ตอนแรกเธอไม่รู้จักและไม่เคยฟังเพลงของ Future ด้วยซ้ำ สุดท้ายเธอก็ตัดสินใจซื้ออัลบั้มชุดนี้จนได้ กลายเป็นว่าเธอคนนี้กลายเป็นแฟนเพลงของนายอนาคตไปโดยปริยาย แฟร์ดีครับ ถ้าหยิบภาพของคนอื่นแบบสุ่มสี่สุ่มห้าโดยไม่ได้รับอนุญาติจากเจ้าของภาพ ก็อาจจะโดนฟ้องร้องได้ในที่สุด

แขกรับเชิญในชุดนี้มีแค่ Drake เพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น ต่างจากชุดที่แล้วที่มีแขกรับเชิญมาร่วมแจมเกือบทุกเพลง คราวนี้พี่แกขอโชว์เดี่ยวเต็มๆบ้าง สิ่งที่อัลบั้มชุดนี้แตกต่างจากชุดที่แล้ว Honest ก็คือ ซาวน์ดไม่กระโชกโฮกฮากแบบชุดที่แล้ว ใครที่หวังว่าชุดนี้จะเน้นมันส์ อาจผิดหวังก็ได้ เพราะชุดนี้มาแบบเนิบๆเรียบง่าย บีทนุ่มลึก ฟังเพลิน เพิ่มความเป็นไซคลิเดลิกเข้าไป เลยให้ความรู้สึกเรียบง่ายแบบแปลกๆ ไม่แบนราบเสียทีเดียว แต่ยังไม่ทิ้งลายความเป็น Hip hop Gangster และที่น่าภูมิใจยิ่งกว่านั้นคือ เฮียอนาคตไม่พึ่งออโต้จูนแล้วครัชท่าน แร็พเน้นๆไม่พึ่งเทคนิคพิเศษ พัฒนาไปอีกเสต็ป โปรดิวซ์เองเกือบทั้งหมด ไม่พึ่ง Mike Will Made It อีกต่อไป 

เปิดแทร็คด้วย Thought It Was Drought อินโทรเสียงดูดโคดีอีนชัดมาก แร็พพรึมพรำไปเมาไป มีซาวนด์หยดน้ำประกอบเล็กๆน้อยๆ  เรียกฐานแฟนเพลงด้วย I Serve The Base ซาวน์ดบดขยี้เอี๊ยดแอ๊ดนิดๆ แต่ไม่หนวกหู 

Where Ya At แร็พติดหูดีครับ แร็พตามได้ไม่ยาก เพราะแม่งมีแต่ Where Ya Ass At ประโยคแรก แล้วเฮียเดรกก็บ้าจี้ Where Ya Ass At ตามซะงั้น ตอนแรกที่ผมฟังก็รำคาญ มึงอยู่ไหน มึงอยู่ไหน ซ้ำไปซ้ำมา แต่ฟังไปเรื่อยๆมันเป็นเพลงที่ไม่แย่อย่างที่คิด ฟังทุกครั้ง แอบโยกหัวตามเพลงเฉ๊ย เพิ่มความมันส์อีกด้วย Groupies แร็พแบบเถื่อนๆแก๊งส์เตอร์ๆ  กูเลิกกับเมียแล้ว กูซ่าส์หาหญิงอื่นได้ แม่งไม่แคร์สื่อจริงๆเพลงนี้  



Stick Talk อันนี้ก็ชอบ บีทมันส์ ซาวน์ดเข้มกำลังพอดี เถื่อนๆดิบๆ ออกแนวนักเลงถือปืน พร้อมประจัญบาน Freak Hoe อันนี้ออกแนวไร้สาระปัญญาอ่อนนิดนึง ผู้หญิงร่านใส่ก็เอามาเป็นเพลงได้ อ๊ะแตะตัว อ๊ะแตะตูด ส่ายก้นให้ดูหน่อยดิ โค้กวางอยู่บนโต๊ะ เอาไปดื่มได้ เอ้ย ไม่ใช่แหละ หารถแพงๆขับซะหน่อยในเพลง Slave Master เพลงนี้ตอนท้ายไว้อาลัยให้เพื่อนสนิทที่จากไปอย่าง A$AP Yam อีกด้วย




Blow A Bag ซาวน์ดหวือหวาใช่ย่อย บีทว๊าบไปว็าบมา มีมิตินูนขึ้นมานิดๆ ท่อนสองแร็พแอบรัว เท่อยู่ไม่น้อย Colossal ซาวน์ดเปียโนหรูหรา ฟังแล้วรื่นรมย์ รวยเละแล้วขอสาวๆมาอยู่บนตัวในเพลง รวยเซ็กส์ Rich $ex 

ปิดท้ายแทร็คแสตนดาร์ดเวอร์ชั่นด้วยเพลง Blood On My Money โทนเพลงจริงจัง  กูอยากได้เงินทุกวิถีทาง แม้จะแลกด้วยเลือด กูก็ยอม 


ส่วนแทร็คแถมก็มี Trap Niggas ฟังผิวเผินดูเป็นเพลงแท็ปแร็พทั่วๆไปที่พูดถึงคนที่ชอบฟังเพลง Trap Rap แต่งตัวตามแฟชั่นฮิพฮอพมั้ง แต่จริงๆแล้วไม่ใช่อย่างที่คิดเลยล่ะ ถ้าดูเนื้อหาแล้ว เพลงนี้ Future ต้องการให้กำลังใจคนที่กำลังหาเงินด้วยตัวเอง ไม่ว่าคุณจะเป็นแมงดา สาวนักเต้น หรือเด็กเสิร์ฟอาหารก็ตาม ก็ขอให้พระองค์คุ้มครองพวกเขาด้วย สาระเริ่มมาละเว้ย  


ต่อด้วยเพลงช้าๆชิวๆเนิบๆเรื่อยๆในเพลงชื่อย๊าวยาวอย่าง The Percocet & Stripper ได้แรงบันดาลใจจากการอัพยาเข้าคลับเปลื้องผ้า ในเอ็มวีก็ชัดเจน นอนเกลือกลิ้งอยู่กับสาวโป๊นุ่งน้อยห่มน้อยทั้งหลาย พร้อมด้วยขวดยาวางบนโต๊ะ






Kno The Meaning โทนเพลงมาแบบเงียบๆ เดินเพลงด้วยเปียโนเดี่ยวๆ ให้โทนจริงจังมากกว่าเพลงอื่น แต่งจากเรื่องจริงที่เพื่อนสนิทอย่าง DJ Esco ต้องนอนในคุกเป็นเวลามากกว่า 56 คืนในเมืองดูไบ ข้อหาพกกัญชา

ปิดท้ายด้วยซิงเกิ้ลแรกที่ดันเป็นเพลงแถมปิดท้ายอัลบั้มอย่าง Fuck Up Some Commas เพลงแท็ปแร็พบีทมันส์ๆ แร็พติดอ่างเมาไปแร็พไป ยิ่งท่อนสามกูฟังไม่รู้เรื่อง กูรวยแล้วกูจะใช้แหลก ไม่สนว่าจะพันจะหมื่นจะแสนอีกต่อไปแล้ว ไม่ต้องกังวลว่า จำนวนเงินที่มึงใช้ไปจะมี comma คล่อมเลขกี่ตัว ถ้าทำตามคำแนะนำของเฮียอนาคต ระวังมึงจะจนในอนาคตนะครัช


เท่าที่ผมฟังชุดนี้ตั้งแต่แทร็คแรกยันแทร็คสุดท้าย ฟังไม่ได้ศัพท์จับไปกระเดียดของแท้เลยล่ะครัช กูฟังไม่รุ้เรื่องเว้ยว่ามันแร็พห่าอะไร อันนี้ผมเข้าใจ คนที่ฟังเพลงของเฮียอนาคตมักจะเจอปัญหาแบบนี้แทบทุกคน ถ้าไม่ถือสาเรื่องการแร็พไม่รู้เรื่อง ก็ฟังไปแบบไม่คิดมาก แต่ถ้าถือสาก็คงสาปส่งเฮียอนาคตอยู่ไม่น้อย สิ่งที่ผมสัมผัสได้จากงานชุดนี้คือ อย่างน้อยการแร็พของพี่แกก็ไม่ใช้ Ghostwriter มาแต่งเพลงให้แต่อย่างใด การแร็พของพี่แกออกแนวด้นสดอย่างเห็นได้ชัด แร็พไม่ต้องพึ่งออโต้จูน แร็พของพี่แกเลยดูสด ดิบๆ ในแบบฉบับของพี่แก  ซึ่งเป็นเรื่องที่ไม่เสียศักดิ์ศรี

สิ่งที่ผมชอบมากๆในอัลบั้มชุดนี้คือ เฮียอนาคตของเราสามารถทำให้คนฟังอย่างผมตกอยู่ในภวังค์แห่งความมึนเมาโคดีอีนโดยไม่รู้ตัว ทั้งการแร็พที่ไม่ค่อยรู้เรื่อง เหมือนกูฟังคนเมาแร็พ บวกกับซาวน์ดเพลงที่มาแบบ Psychedalic  เล่นบีทและตัวโน้ตแบบไม่ตายตัว บิดพริ้วตามใจชอบ ไม่เป็นไปตามทฤษฎีดนตรีทั่วๆไปที่ตัวโน้ตจะเรียบเรียงเป็นสเต็ปๆแบบตายตัว ซึ่งมันก็เป็นไปตามบริบทของคอนเซปต์อัลบั้มชุดนี้จริงๆครับ ถ้าคุณเสพผลงานชุดนี้ ซาวนด์ในเพลงเหล่านั้นมันจะค่อยๆซึมซับเราไปอย่างช้าๆ ทำให้เราติดใจไปโดยไม่รู้ตัว เป็นอัลบั้มแร็พที่เล่นกับความรู้สึกของคนฟังได้อยู่หมัดจริงๆ นี่แหละคือ จุดแข็งของอัลบั้มชุดนี้ 


จุดเสียแน่นอนครับอย่างที่ผมเคยเกริ่นไว้แล้ว นั่นก็คือ กูฟังมันแร็พไม่รู้เรื่องเว้ย เนื้อหาค่อนข้างวนเวียนอยู่กับเรื่องดื่มลีน โคดีอีน โด๊พยา ดูดกัญชา เคล้านารีอยู่นั่นแหละ ไร้สาระสิ้นดี
 หากคุณไม่ยึดติดกับข้อเสียเหล่านี้ ชุดนี้ก็ฟังเพลิน ได้เรื่อยๆในระยะยาว ถูกใจคอฮิพฮอพได้ไม่ยาก


ผู้เขียนขอยืนยันว่าไม่ได้เมาไปรีวิวไปอย่างแน่นอน 


Top Track : Groupies , Blow A Bag , I Serve The Base , Where Ya At , Stick Talk Blood On My Money , Kno The Meaning

Give 7/10      (Meet the drunken experience)






ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น