[Review Album] X (Multiply) - Ed Sheeran

ทวีคูณสมชื่อ

Ed Sheeran กลับมาอีกครั้งกับ Studio Album ชุดที่ 2 ที่มีชื่อว่า X (Multiply) ซึ่งชื่ออัลบั้มบัคเอ็ดก็ยังคงชอบคณิตศาสตร์อีกเช่นเคย หลังจากประสบความสำเร็จอย่างงดงามในอัลบั้มชุดแรกอย่าง + (plus) ที่มีซิงเกิ้ลฮิตมากมาย ทั้ง The A Team (เพลงที่ผมโปรดปรานมากที่สุด) , Lego House , Drunk และ Small Bump และยังถูกเสนอเข้าชิงแกรมมี่ถึง 4 สาขาด้วยกัน สิ่งเหล่านี้ก็เพียงพอสำหรับการการันตีความสำเร็จของหนุ่มหัวส้มคนนี้ได้ ส่วนตัวแล้ว ผู้เขียนยังรู้สึกเฉยๆกับอัลบั้ม + เพราะมันออกแนวง่วงไปหน่อย แต่เนื้อหาของเพลงมีความหมายที่ดีอยู่หลายๆเพลง ผมจึงขอให้คะแนนด้านความพยายามก็แล้วกัน สำหรับชุดที่ 2 นี้ ยังคงความเป็น pop acoustic เจือด้วย rap hip hop นิดๆ และเพิ่มแนว Neo-Soul เข้ามาเพื่อให้เพลงดูมีความหลากหลายมากขึ้น

ชุดนี้ปรับปรุงให้ดีขึ้นจากชุดก่อนมากขึ้นเป็นทวีคูณเลยล่ะครับ โดยเฉพาะด้านโปรดักชั่น ดนตรี การบันทึกเสียงที่ดีขึ้นกว่าเดิมเยอะ ทำให้ตัวเพลงฟังดูสนุกขึ้น เพลินขึ้น ส่วนโปรดิวเซอร์ก็จัดระดับเมพๆมาทั้งน้าน Pharrell Williams , Gary Lightbody จาก Snow Patrol รวมถึง Rick Rubin อีกด้วย เห็นชื่อแล้วรับประกันความเจ๋งแน่นอน ส่วนด้านยอดขายก็ไปได้สวย ทำยอดได้อย่างรวดเร็วในราชอาณาจักร 180,000 copies ภายใน 1 สัปดาห์ ทำลายสถิติแชมป์เก่าอย่าง Ghost Stories ของ Coldplay เป็นที่เรียบร้อย และสามารถทำอันดับ 1 บน Billboard 200 และถูกเสนอเข้าชิงรางวัลแกรมมี่ในสาขาใหญ่ อัลบั้มแห่งปีอีกด้วย

เนื้อหาส่วนใหญ่ในอัลบั้มชุดนี้ว่าด้วยเรื่องประสบการณ์โดยตรงของบัคเอ็ดในเรื่องความรัก อกหักรักคุด การสูญเสียความรัก เลยทำให้เพลงทุกเพลงถ่ายทอดออกมาได้อย่างหนักแน่น ลึกซึ้งกินใจแทบจะทุกแทร็คแน่นอน

เปิดอัลบั้มด้วยเพลงอคลูสติกช้าๆ โรแมนติกสุดๆ อย่าง One ชื่อแปลว่าหนึ่งเดียว ก็เอามาเป็นเพลงลำดับที่หนึ่งซะเลย ต่อด้วยเพลงช้าอีกหนึ่งเพลง แต่เพิ่มความเข้มข้นมากขึ้นในเพลง I'm a Mess เป็นสองเพลงเปิดอัลบั้มที่ผมว่ามันดูไม่ดึงดูดเท่าไหร่ในตอนแรก แต่ฟังไปซะพัก ก็ทำได้ไม่เลว

Sing ซิงเกิ้ลแรกเปิดตัวอัลบั้มชุดนี้ อำนวยการผลิตและร่วมแต่งโดย Pharrell Williams เป็นเพลงที่สนุกและคึกครื้นที่สุดในอัลบั้มชุดนี้แล้วล่ะครับ เป็นเพลงที่แตกต่างไปจากสไตล์เดิมๆของเอ็ดมากเลยทีเดียว ท่อนฮุคติดหูมาก มีเสน่ห์และเท่ห์ไปในตัว ยิ่งฟังยิ่งชอบ (ขอให้เอ็ดออกโปรเจกต์ร่วมกับฟาเรลด้วยเถอะ สาธุ)

Don't เพลงจังหวะกลางๆ โปรดิวซ์โดย Rick Rubin ที่ฟังแล้วสนุกไปอีกแบบ สนุกไปกับการร้องแบบกลอนของเอ็ด ตัวเพลงฟังได้เพลินมากครับ มันลงตัวสุดๆ ไม่รู้ว่าบัคเอ็ดแต่งเพลงนี้ประชดสาว Ellie Goulding อดีตคู่เดทรึเปล่า ที่ดันไปนอกใจแอบไปกิ๊กกั๊กกับหนุ่มอื่นด้วย

ต่อด้วย Nina เพลงแนวอกหักที่ทำได้โดดเด่นไม่แพ้เพลงอื่นๆ เปียโนเพลงนี้เด่นอยู่เหมือนกัน โดยชื่อ Nina ก็มีตัวตนอยู่จริงครับ เป็นสาวที่บัคเอ็ดเคยคบด้วย ซึ่งเป็นศิลปินเหมือนกัน แต่ด้วยเอ็ดทุ่มเทให้กับการทำเพลง ร้องเพลง เป็นศิลปินมากกว่า ไม่น่าจะมีเวลาให้กับความรัก ถ้าประคับคองความสัมพันธ์ไว้ แน่นอนว่ามันน่าจะแย่กว่าเดิมแน่นอน ทำในสิ่งที่เธอรักน่าจะดีกว่า ท่อนแยกน่าจะบอกอะไรได้ดีที่สุดแล้ว โอ้โหใครๆก็ไม่อยากเจอโมเม้นนี้แน่นอน เป็นอะไรที่เลือกไม่ถูกจริงๆ มัน Hurt มาก

เบรคอารมณ์เฮิร์ทด้วยเพลงที่เป็นตัวแทนแห่งความคิดถึง Photograph เพลงนี้ช้าๆซึ้งๆ มีความหนักแน่นมั่นคงซะเหลือเกิน ฟังแล้วอยากจะหยิบรูปคนที่เราคิดถึงมาดูแก้เหงา 
Bloodstream เพลงนี้เนื้อหาติดเรท 20+ เพราะพี่แกเขียนถึงประสบการณ์ลองพี้ยา MDMA ในงานแต่งงานของเพื่อน (เห็นยาเป็นของชำร่วยไปได้ อย่าทำตามนะครับ!!!!! กีตาร์เดินคอร์ดได้ไหลลื่นมากๆ คอรัสในช่วงท้ายๆของเพลงนี้เป็นอะไรที่บีบอารมณ์สุดๆ  ในเวอร์ชั่นซิงเกิ้ลจะเป็นเวอร์ชั่น Remix ได้ Rudimental มาเพิ่มความมันส์ ดุดัน

Tenerife Sea ผลงานการโปรดิวซ์เซอร์โดยRick Rubin และ Rudimental โมโลดี้สวยงามเอามากๆ เอ็ดร้องได้เพราะจับใจ เหมือนได้พบรักใหม่ที่งดงามเหมือนเกาะ Tenerife ในประเทศสเปน

Runaway เพิ่มสีสันให้กับอัลบั้มชุดนี้ได้เป็นอย่างดี neo-soul กรูฟเท่ๆอันเป็นเอกลักษณ์โดดเด่นของ Pharrell Williams โปรดิวซ์เซอร์เพลงนี้  เฮียฟาเรลมีส่วนช่วยเพิ่มสีสันให้กับอัลบั้มชุดนี้เป็นอย่างมาก เพราะไม่มีเพลงไหนฟังสนุกเท่า เพลงนี้กับ Sing แล้วล่ะครับ
The Man เพลงนี้สไตล์ดาร์ก มาแร็พแบบเต็มๆ ไม่ต้องอาศัยบีทที่ซับซ้อน กีตาร์ไฟฟ้าเพียวๆ ก็เท่ได้ไม่แพ้แร็พเปอร์คนอื่นๆ น่าจะเป็นการตัดพ้อสาวส่งท้ายสำหรับอัลบั้มชุดนี้

2 แทร็คสุดท้าย ผมยกให้เป็นทีเด็ดของอัลบั้มชุดนี้ไปเลยครับ Thinking Out Loud เพลงบอกรักที่โรแมนติกโคตรๆ เปียโนช่วยเสริมความไพเราะได้เยอะมาก ให้ความรู้สึกที่นุ่มนวลและอ่อนโยน ส่วนเอ็ดนั้นก็ถ่ายทอดอารมณ์ได้ดีมาก เหมือนร้องจากใจ  ในที่สุดเพลงนี้ก็กลายเป็นซิงเกิ้ลฮิตทั่วบ้านทั่วเมือง

Afire Love อีกหนึ่งเพลงเศร้าที่ซึ้งกินใจสุดๆ เป็นเพลงที่แต่งเพื่อระลึกให้กับปู่ของเขาที่จากไปด้วยโรคอัลไซเมอร์เมื่อตอนเขา 6 ขวบ (ความจำนายดีมาก) ท่อนฮุคเพลงนี้มันมีความพิเศษมากๆ ได้มาจากเพลงที่ปู่ของเขาแต่งบอกรักย่าของเอ็ดตอนพวกเขายังเป็นหนุ่มสาวด้วย (โคตรจะลึกซึ้ง) ต้องขอชื่นชมในตัวเอ็ดจริงๆ ที่ทำให้ความทรงจำเหล่านี้มีชีวิตชีวาขึ้นอีกครั้ง และท่อนที่มีการส่งสานส์ถึงพระเจ้าฮาเลลูย่า เป็นท่อนที่ผมซึ้งที่สุดแล้ว มันบิวส์อารมณ์อาลัยอาวรณ์ได้สุดๆเลย นับว่าเป็นแทร็คปิดที่จบแบบซึ้งเศร้าเคล้าน้ำตาที่บัคเอ็ดทำได้ยอดเยี่ยมสุดๆ ยกนิ้วให้

ส่วนเพลงแถมนั้น ก็มีบางเพลงที่เพราะอยู่เหมือนกันทั้ง Even My Dad Does Sometimes เพลงฟังสบายๆเคล้าด้วยเสียงเปียโนเพราะ เนื้อหาซึ้งๆ ,  I See Fire (ost. The Hobbit 2) ออกแนวคันทรี่ โฟล์ก แต่ทรงพลัง และ All Of The Stars (Ost. The Fault In Our Stars) ถ่ายทอดออกมาได้ซึ้งกินใจซะเหลือเกิน ไม่เสียแรงเปล่าที่รับเชิญให้ร้องเพลงประกอบหนังเรื่องนี้

อัลบั้ม คูณ ชุดนี้ทำออกมาได้ดีเกินคาด เนิ่มเข้าที่เข้าทางมากขึ้น ตัวเพลงมีความหลากหลายมากขึ้น มีความสุขุมนุ่มลึก Deep ขี้เล่น สนุก เศร้า เข้มข้น รวมไว้ในอัลบั้มชุดนี้ เป็นการลดคำสบประมาทที่ว่า "อัลบั้มชุดที่ 2 มักจะแย่กว่าชุดแรก" ได้เป็นอย่างดี เอ็ดโชว์ศักยภาพออกมาได้เต็มที่ One Man Show สามารถดึงคนฟังได้อยู่หมัด เพลิดเพลินตลอดทั้งอัลบั้ม นับว่าไอ้หนุ่มคนนี้มีกึ๋นในการทำเพลงจริงๆ ส่วนตัวผมชอบทุกเพลงนะครับ ไม่แปลกใจที่เพลงในอัลบั้มชุดนี้ถูกตัดออกมาเป็นซิงเกิ้ลเกิน 5 เพลง

ขอแสดงความยินดีกับ Ed Sheeran ด้วย นายได้ไปต่อ

Top 5 (In My Opinion) : 1) Afire Love  2) Thinking Out Loud  3) Sing  4) Don't  5) Nina  ^__^
Give (9/10)   Greater & Stronger[/color][/b]

Thanks For reading
See Ya